वि:स २००४ साल असार १ गते नेपालमा ‘जयतु संस्कृतम’नामको पहिलो संगठित विद्यार्थी आन्दोलनको सुरुवात भयो। त्यसपछि निरन्तर सक्रियताको साथ विद्यार्थी अान्दोलन अघि बढ्न थाल्यो त्यसले जनताको पक्षमा उभिएर निरकुंश राणा शासनको विरुद्धमा होस या प्रजातन्त्रप्रतिको लागि सदैव अग्रसर रहयो ।
विद्यार्थी र आमनागरिकको हक अधिकार सुनिश्चित गराउने देखि राजा शासन अन्त्य गर्न २०६२ र २०६३ जनआन्दोलन सफल बनाउन विद्यार्थी संगठनद्वारा ठुलो भुमिका निर्वाह गरेका थियो ।
पछिल्लो समयमा आएर विद्यार्थी संगठन विद्यार्थीको नभएर पार्टि को झन्डा बोक्ने सस्था बन्दै गएको छ,। के विद्यार्थी संगठन र विद्यार्थी आन्दोलन कमजोर बन्दै गएको हो ? विधार्थी संगठन सदैव सरकारको प्रतिपक्ष हुन्छ, सरकारले राम्रो गरे सहयोग गर्ने र नरामो गरे खबरदारी गर्न र सचेत गराउने हो तर सताको लोभले गर्दा आज विद्यार्थी आन्दोलन कमजोर भएको अनुभूति हुन्छ । कुनै समय देशमा १ रुपैंया मुल्य वृद्धि  हुदा हरेक व्यवसायी र जनता विधार्थी संगठन कहिले आउँला र मुल्य घटला भनेर बसथै। पछिल्लो समयमा आएर विधार्थी सङ्गठन किन कमजोर हुदै छ ? किन विधार्थीको जायज मागलाई संबोधन गरदैन ,के साच्चिकै विद्यार्थी आन्दोलन अब नाम र पदको लागि मात्र हो।

२०६५ साल देखि हुन नसकेको स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको निर्वाचन र तेस पछी देखा परेको परिस्थितिले नेपाल मा विधार्थी को अधिकार सुनिश्चित गराउने प्रयास असफल भएको देखिन्छ।

वर्तमान समयमा विद्यार्थी संगठनले विद्यार्थी को माग नसुनिदिदा कतिपय अवस्थामा विधालय दलालहरुको अखडा बनेको छ,र कमजोर शिक्षा निति ले गर्दा पनि शैक्षिक संस्था बिग्रिँदै गएको छ।
मनलाग्दी शुल्क लिने र आफुखुसी विद्यार्थीहरुसँग विभिन्न प्रकारका शुल्क असुल्दै आएको छ। यसले गर्दा विद्यालय तथा विश्वविद्यालय कमजोर हुदै गएको छ।

देशरहेका ठुला भनिने विद्यार्थी संगठन नेविसंघ, अखिल (क्रान्तिकारी), अनेरास्ववियु जस्ता विधार्थी सगठन विस्तारै निष्क्रिय बन्दै गएको छ। आफ्नो सङ्गठन भित्रको आन्तरिक द्वन्द्वले गर्दा पनि आज विद्यार्थी  आन्दोलन कमजोर भएको अनुभूति हुन्छ। यसले गर्दा विद्यार्थी को समस्या समेट्न सकिएको छैन।

यदि विद्यार्थी संगठनले बेलेमा विद्यार्थीहरुको माग लाइ नउठाउने हो भने विधार्थी संगठनको अस्थितो हराउने समय लाग्ने छैन ।

रोमन श्रेष्ठ
पाटन संयुक्त क्याम्पस,
ललितपुर अखिल क्रान्तिकारी